“Het was een normale ochtend; ik was de krant aan het lezen en keek wat op sociale media toen ik een reanimatieoproep van HartslagNu kreeg. Ik zag dat de locatie dichtbij was en twijfelde geen moment en ben direct vertrokken.

Het geven van hartmassage was makkelijker

Binnen anderhalve minuut was ik ter plaatse. Het was een woonhuis en binnen lag een meneer. De echtgenote was ook aanwezig. Ik trok snel mijn handschoenen aan*. Ik heb mijn hoofd bij de borst van de meneer gehouden en goed gekeken of hij nog ademhaalde. Dit was niet zo en ik begon met de hartmassage. Het geven van hartmassage is, zonder beademing, een stuk makkelijker aangezien je niet hoeft te tellen.

Na drie minuten arriveerde de brandweer. Zij zijn in het dorp waar ik woon vaak als eerste hulpverlener ter plaatse. Zij hebben de reanimatie van mij overgenomen totdat de ambulance er was.

Het was een rare ervaring

Het ambulancepersoneel kwam in witte pakken binnen. Dit was wel een rare ervaring, maar verder heb ik tijdens de reanimatie eigenlijk niet stilgestaan bij het coronavirus. Toen het ambulancepersoneel eenmaal binnen was, heb ik de kleine woonkamer verlaten om ruimte te maken. Daarna ben ik naar huis gegaan. Omdat ik die ochtend zo snel was vertrokken, had ik alleen een t-shirt, trainingsbroek en slippers aan en het was erg koud.

Via via ben ik er later achter gekomen dat de meneer met hartslag naar het ziekenhuis is vervoerd, maar dat hij de dag erna helaas is overleden.”

* Je bent als burgerhulpverlener niet verplicht om met handschoenen naar een reanimatie te gaan. Wel schrijven de nieuwe richtlijnen voor om direct na de reanimatie je handen en polsen te desinfecteren bij de ambulance. Lees alle nieuwe richtlijnen.