Gerrit: “Niets wees erop dat ik een hartstilstand zou krijgen. Het enige voorteken was dat ik me niet zo lekker voelde. Ik had wat last van mijn maag. En vlak voor het avondeten zei ik tegen mijn vrouw en zoon dat ik geen trek had. Ik had die middag erwtensoep gegeten en het leek erop dat dit niet zo lekker was gevallen. Ik ging naar boven, naar de badkamer. Daar ging het licht uit. Het volgende wat ik mij kan herinneren, was dat ik een gezicht boven mij zag dat ik niet kende. Het was de ambulanceverpleegkundige.

Wij hoorden een harde bonk van boven

Natasja de vrouw van Gerrit maakte alles wel heel bewust mee. Natasja: “Op het moment dat mijn zoon en ik wilden gaan eten, hoorden wij een harde bonk van boven komen. We hadden gelijk door dat het niet goed was. We renden naar boven en zagen daar Gerrit op zijn buik liggen in de badkamer. Het zag er niet goed uit. Mijn zoon belde direct 112 en ik ben naar de buren gerend voor hulp.

Ik wist ongeveer wat ik moest doen

Daarna ben ik weer naar Gerrit gegaan. Mijn zoon had inmiddels contact met de meldkamer en zij adviseerden om te starten met reanimeren. Ik heb nooit een reanimatiecursus gedaan, maar wist ongeveer wat ik moest doen. Dus dat heb ik gedaan. De buurman kwam binnen en nam de telefoon van mijn zoon over. Hij hielp mij met de reanimatie.

Niet lang daarna kwam ook mijn overbuurvrouw binnen. Zij nam de reanimatie van mij over. Toen ik naar beneden ging, kwam eigenlijk het besef pas wat er was gebeurd. Ik kreeg een paniekaanval. Ik hoorde Gerrit niet en niemand kon mij op dat moment vertellen wat er precies aan de hand was. Mijn zoon kon mij weer rustig krijgen.

Er kwamen burgerhulpverleners binnen

Van wat er daarna allemaal gebeurde weet ik niet zo veel meer. Het is allemaal een beetje langs mij heen gegaan. Ik hoorde later dat er burgerhulpverleners zijn binnengekomen. En mijn buurmeisje kwam met een AED die ze bij de fysiotherapiepraktijk had opgehaald. Heel toevallig was deze nog open en wist zij dat er daar eentje hing, dat was ons geluk. Want toen was nog nergens anders in de straat een AED beschikbaar.

Mijn buurman zei “hij is er weer!”

Ik ben beneden gebleven, omdat het op een gegeven moment heel druk was met hulpverleners. Toen kwam mijn buurman naar beneden en hij zei: “hij is er weer!”. Ik hoorde Gerrit nog niet gelijk, maar even later hoorde ik hem hoesten en dat was een enorme opluchting. Ik ben snel naar de buren gelopen, omdat mijn dochter daar was. Ik heb haar verteld dat haar papa er weer was, maar dat hij met spoed naar het ziekenhuis moest.

De ambulance kwam ook redelijk snel en uiteindelijk kreeg Gerrit nog een aantal keer een schok van de AED. Dit bracht zijn hart weer in normaal ritme waardoor hij weer bijkwam. Met behulp van de brandweer en een hoogwerker werd Gerrit naar buiten gebracht naar de ambulance voor vervoer naar het ziekenhuis.”

Ik opende even mijn ogen

Gerrit: “Ik kan mij nog wel herinneren dat ik op de brancard lag en door het raam naar buiten ging. En vervolgens met de hoogwerker naar beneden werd gebracht. Heel apart om mee te maken. Toen ik buiten kwam opende ik even mijn ogen en zag van alles staan en dacht het komt wel goed en heb toen mijn ogen weer gesloten en heb gewoon alles over me heen laten komen.

De artsen stonden er van te kijken

In het ziekenhuis ging alles een beetje langs me heen. Ik ben gedotterd en er is een stent geplaatst. Ik knapte eigenlijk daarna redelijk snel op. Ik ben gaan revalideren en dat hielp mij enorm. De artsen stonden er van te kijken hoe snel ik herstelde. Helaas gooide corona roet in het eten, omdat mijn groepstrainingen niet meer door konden gaan. Dat was wel heel jammer, want ik was juist zo goed op weg.

Het heeft een litteken achtergelaten

Af en toe komt nu het besef dat ik een hartstilstand heb gehad. Vooral bij mijn naasten heeft het hele gebeuren een litteken achtergelaten. Zij hebben alles bewust meegemaakt en dat heeft een enorme impact gehad. Wat wel heel mooi is dat er nu bij de buren aan het huis een AED hangt die 24 uur per dag beschikbaar is voor de hele buurt.

Momenteel wonen wij tijdelijk in een huurhuis. In september hopen wij de sleutel van onze nieuwe woning te krijgen. In deze wijk hangen nog geen AED’s. Wij gaan ons best doen om dit te veranderen. Bij ons aan de muur mag er een komen hangen, omdat wij weten dat het mensenlevens redt!”

Bekijk de unieke video met het verhaal van Gerrit.