“Het is donderdag 10 juni 17:30 uur, de tafel is gedekt en de BBQ staat aan. Plotseling gaat het alarm op mijn telefoon en ik zie: Reanimatie! Op dat moment hoor ik ook al de sirenes van een politiewagen. Ik doe snel de BBQ uit en ren naar buiten. Mijn vrouw kent het geluid van de oproep en staat al klaar met mijn autosleutels.

Voordat ik de auto instap, is de navigatie al opgestart. In mijn dashboardkastje liggen handschoenen en een mondkapje. Aangekomen bij het adres parkeer ik voor een politieauto. Beide agenten zijn druk in de weer met het aantrekken van de verplichte covid-pakken.

Een sprint naar de AED

Ik zie dat aan de voorzijde van het pand een AED hangt. Ik trek een kort sprintje naar de AED en vanuit daar sprint ik naar het portiek van de flat. In mijn sprint is de agent (in het witte pak) achter mij aangerend. Dit zal best een komisch beeld geweest zijn, bedacht ik me achteraf. Menig omstander zal misschien gedacht hebben dat ze in een opname van ‘Police Academy’ terecht waren gekomen.

Samen met de agent ga ik door het trappenhuis en tref ik in een appartement een man aan die gereanimeerd wordt door de buurvrouw. “Eindelijk jullie zijn er!” schreeuwt ze. Ze stopt met reanimeren en stapt zichtbaar geschokt weg van het slachtoffer. De agent neemt de reanimatie over en ik sluit de AED aan. Het lijkt alsof dit moment minuten lang duurt. ‘Diagnose, raak de patiënt niet aan’ zegt de AED.

Geen schok geadviseerd

Als hulpverlener zit je op dit moment vol adrenaline en wil je niks liever dan handelen; wachten zit op dat moment niet in je. ‘Geen schok geadviseerd, hervat reanimatie’. Nog voordat de zin volledig door de AED is uitgesproken hebben we reanimatie al hervat.

De AED gaat voor de tweede keer een diagnose doorlopen en wederom horen we: ‘geen schok geadviseerd’. Ik wissel met de agent en begin met het geven van borstcompressies. Op dat moment komen de ambulancebroeders binnen. “Doorgaan waar jullie mee bezig zijn”, zegt een van de broeders.

Patiënt op de AutoPulse

De tweede ambulance is nog onderweg en ik heb bij eerdere oproepen van het ambulancepersoneel gehoord dat zij de extra handjes waarderen. Samen met de broeders leg ik de patiënt op de AutoPulse*. Een zwaar mechanisch geluid start en een deel van de reanimatie is door het apparaat overgenomen.

Het ambulancepersoneel schakelt snel en werkt als een geoliede machine. Binnen enkele minuten zijn de infusen geprikt en krijgt de patiënt zuurstof toegediend.

De brandweer komt ter plaatse

En nu…de lift is kapot en de patiënt is helaas te zwaar om via het trappenhuis te vervoeren! Via de meldkamer is de brandweer gealarmeerd, maar hoe komen we hier naar buiten? Samen met een andere hulpverlener maak ik de kamer leeg en zo zorgen we voor een vrije toegang naar het raam.

Als de brandweer ter plaatse is, gaat het snel. Helaas gaat de patiënt snel achteruit en alle hulp en medicatie mag niet meer baten. Ondanks het snelle handelen van alle aanwezigen overlijdt de patiënt…

Niemand mag op de grond blijven liggen

Samen met het ambulancepersoneel ruimen we alles op en leggen we de patiënt op de bank. Niemand verdient het om op de grond te blijven liggen was de mooie gedachte van een van de broeders.

Ondanks dat ik al meerdere reanimaties heb meegemaakt, was dit wel een van de meest uitgebreide. Een van de broeders bedankte me voor de hulp en bevestigde hoe belangrijk wij als burgerhulpverleners in deze situaties zijn.

Terwijl ik met de AED naar buiten loop, zie ik de familie staan en dan bedenk ik me dat ik het daarvoor doe. De nabestaande zullen nooit hoeven denken ‘was er maar iemand op tijd bij hem geweest, dan was het misschien anders gelopen’.”

AutoPulse = is een geautomatiseerd reanimatiesysteem.